Odszedł pierwszy prezes Izby Rzemieślniczej, były radny i szachista

2022-04-21, O tym się mówi

W piątek na cmentarzu przy Żwirowej pożegnamy kolejną ważną postać dla Gorzowa. Osobę, która całe swoje życie zawodowe związała z gorzowskim rzemiosłem.

Był współorganizatorem pierwszych szachowym mistrzostw woj. gorzowskiego w 1976 r. Na zdjęciu – pierwszy od lewej w pierwszym rzędzie

Fot. archiwum

16 kwietnia w wieku prawie 84 lat zm. Feliks Leszek Witkowski, który nigdy nie był rzemieślnikiem, ale całe swoje życie zawodowe związał z gorzowskim rzemiosłem, a ono obdarzyło go m.in. tytułem honorowego prezesa Izby Rzemieślniczej i Szablą Kilińskiego, był też radnym MRN i WRN, a także – szachistą. Jego pogrzeb odbędzie się w piątek (22 kwietnia) na cmentarzu komunalnym.

Urodził się w Warszawie, rodzice po wojnie zamieszkali w Kołczynie, a w 1952 – w Gorzowie, gdzie w 1956 r. ukończył Technikum Łączności w dzisiejszym Zespole Szkół Ekonomicznych; w 1984 uzyskał także dyplom z finansów i prawa finansowego na Wydziale Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

Przez całe życie zawodowe pracował w instytucjach rzemieślniczych, w l. 1968-1971 w Sulęcinie, w l. 1971-1977 był kierownikiem biura Cechu Rzemiosł Różnych w Gorzowie, 27.06.1975 został także pełnomocnikiem Izby Rzemieślniczej w Zielonej Górze na obszar woj. gorzowskiego, a w 1984-1989 był dyrektorem oddziału w Gorzowie w randze wiceprezesa Zarządu IR w Zielonej Górze, w 1989-1998 był pierwszym prezesem Izby Rzemieślniczej w Gorzowie, a w 1999-2012 był dyrektorem Biura Izby Rzemiosła i Przedsiębiorców, po czym przeszedł na emeryturę. Zredagował monografię Gorzowskie rzemiosło i jego organizacje 1945–1995 (Gorzów 1996).

Z racji swych funkcji w 1990 został członkiem Wojewódzkiego Zespołu Koordynacyjnego ds. Pomocy Społecznej, w 1986-1998 zasiadał w RN ZUS w Gorzowie, był też członkiem Gorzowskiego, następnie Lubuskiego Sejmiku Gospodarczego oraz Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia, a w 2002-2012 zasiadał w Radzie Nadzorczej GTHZ „Gorex”. W l. 2002-2008 był członkiem RN GSM, a w 1994-2003 zasiadał w Radzie Fundacji na Rzecz Gorzowskiej Szkoły Wyższej.

W 1971 wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego, z listy tej partii w 1973-1978 piastował mandat radnego MRN, a w 1984-1988 – WRN. 8.10.1983 został wybrany do pierwszej Rady Wojewódzkiej PRON.

W młodości uprawiał kilka dyscyplin sportowych, po wojnie wstąpił do LZS w Kołczynie, od 1952 należał do KKS „Kolejarz” w Gorzowie, w l. 60. należał do „Sulęcinianki” Sulęcin. Mało kto jednak wie, że był przede wszystkim – szachistą, W 1962/63 był Drużynowym Mistrzem WP w szachach, był jednym z organizatorów i pierwszym prezesem Okręgowego Związku Szachowego w Gorzowie (1975-1979); został też sędzią szachowym, sędziował też w siatkówce i tenisie stołowym.

Odznaczony został m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP (2001), Złotym (1984) i Srebrnym (1976) Krzyżem Zasługi, Odznaką Tysiąclecia OO, odznakę „Za zasługi dla woj. gorzowskiego” (1977) i odznakę honorową m. Gorzowa (1984). Posiadał liczne odznaczenia i honory rzemieślnicze, jak Honorowa Odznaka Rzemiosła (1981), Srebrny (1986) i Złoty (1989) Medal im. Jana Kilińskiego, odznaki honorowe IR w Kaliszu, Poznaniu, Szczecinie, Zielonej Górze i Frankfurcie/O; w 2012 otrzymał Szablę Kilińskiego, najwyższe odznaczenie rzemieślnicze, w 2018 został honorowym prezesem Izby Rzemieślniczej, a w 2019 otrzymał odznakę nr 2 „Za zasługi dla rzemiosła gorzowskiego”. Posiadał też złotą odznakę „Za opiekę nad zabytkami” (1984), a także liczne odznaczenia sportowe, jak honorowa odznaka LZS (1964), medal „Za szczególne osiągnięcia w rozwoju sportu i turystyki na Ziemi Lubuskiej” (1966), odznaka „Zasłużonego działacza kultury fizycznej (1974), honorowa odznaka TKKF (1977).

Jerzy Zysnarski