Kiedy brakuje wszystkiego, są oni. Nie tylko na święta

2023-12-03, O tym się mówi

- Gdy zasypiam głodna, śni mi się jedzenie. Zwykłe świeże bułki, żółty ser, czasem drożdżówka. To nawet przyjemne sny. Koszmarem jest dla mnie prawdziwe życie – wyznaje pani Halina.

Fot. pixabay.com

- Chcę żyć i tylko ta chęć mi daje jeszcze siłę. Chociaż wiem, że moja data przydatności też już dawno minęła – mówi pani Halina.

Takie historie nie są wyjątkiem:

,,Zdarza mi się płakać w sklepie. Kiedy ostatni raz się rozpłakałam? W sklepie na widok konserwy turystycznej, na którą nie mogłam sobie pozwolić, a tak bardzo ją lubię. Było mi głupio, że płaczę z takiego powodu.”

,,Urodziłam się w czasie głodu, zimna i biedy, kiedy ludzie pod poduszką trzymali skórki chleba na czarną godzinę. Nie myślałam, że w takich samych czasach będę umierać.”

,,Moja córka zjada kanapki dopiero po powrocie do domu. Wstydzi się jeść w szkole, bo czasem stać mnie tylko na paprykarz. Dzieci się z niej śmieją, to woli osiem godzin chodzić głodna. Myślę, że bardziej wstydzi się tylko mnie.”

,,Chciałbym maszynkę do strzyżenia, żeby schludnie wyglądać, bo teraz to... Może miałbym więcej odwagi pokazać się ludziom.”

,,Zachorowałam, straciłam pracę i dom, bo nie płaciłam czynszu. Jak poczułam się lepiej, szukałam zajęcia. Okazało się, że nie jestem już nikomu potrzebna. W czym jestem dobra dzisiaj? W niczym.”

Musi wystarczyć 25 złotych dziennie

Według Raportu o Biedzie 2023, który zamieszczony został na stronie Szlachetnej Paczki w ubiegłym roku aż 1,8 mln Polaków żyło w skrajnym ubóstwie. Zwiększył się zasięg biedy wśród najmłodszych i seniorów – aż 400 tysięcy dzieci i 290 tysięcy osób starszych żyje w biedzie.

W Raporcie czytamy, że życie w skrajnej biedzie to konieczność przeżycia za 753,92 zł dla gospodarstw jednoosobowych (około 25 zł dziennie) oraz 670,15 zł miesięcznie na członka rodziny w gospodarstwie wieloosobowym (około 22 zł dziennie). 41 proc. gospodarstw domowych w Polsce nie jest w stanie zaspokoić podstawowych potrzeb biologicznych i społecznych, a osoby je tworzące żyją w niedostatku. Wskaźnik ten dochodzi do 48 proc. w przypadku, gdy jeden z członków rodziny ma niepełnosprawność.

Kino i siłownia dla wybranych

,,Jak wygląda Twój zwykły dzień? Ciepły prysznic, gorąca kawa, syty posiłek. Wyciągasz czyste ubrania i idziesz do pracy lub do szkoły. Po drodze umawiasz wizytę u lekarza, kupujesz drugie śniadanie, słuchasz muzyki lub podcastów. Wieczorem wychodzisz ze znajomymi. Może kino, muzeum albo siłownia. Wracasz i zasypiasz w ciepłym łóżku. Masz plany na weekend. Trudno myśleć o tym wszystkim, gdy budzisz się na kanapie, niewyspany, bo całą noc było ci zimno. Masz skurcz żołądka, bo ostatni posiłek jadłeś przedwczoraj. Nie weźmiesz nic na ból głowy, bo nie stać cię na leki. Zamiast prysznica musi wystarczyć ci miska i woda zagrzana w czajniku. Wstydzisz się swoich ubrań, które pierzesz w wodzie z mydłem. Wiszą na tobie, bo znowu schudłeś – tylko w tym miesiącu siedem kilogramów. Jeśli jesteś szczęściarzem i masz pracę, wychodzisz do niej, gdy jest ciemno i idziesz pieszo, bo nie stać cię na autobus. Wracasz sam po zmroku do domu, w którym nikt na ciebie nie czeka. Zawalasz kolejny egzamin, bo uczysz się przy świeczce, a burczenie w brzuchu nie pozwala ci się skupić. I słyszysz: zdolny, ale leniwy. W dodatku ciągle się boisz. To uczucie cię nie opuszcza. Twoje problemy zaprzątają ci głowę i nie ma już w niej miejsca na inne myśli. Nie potrafisz się cieszyć nawet wtedy, gdy masz powody, bo za rogiem może czaić się kolejna tragedia. Swoje kruche poczucie bezpieczeństwa budujesz, gdy nie jest gorzej. Bo w to, że może być lepiej, nie wierzysz. Chcesz się wziąć w garść, lecz gdy ciągle musisz myśleć o tym, czego ci brakuje, wszystko wyślizguje się z rąk. Żyjesz w zawieszeniu.”

Życie w biedzie ma różne oblicza. I tyle przyczyn, ile ludzi. To nie tylko niezaradność. To choroby, które uniemożliwiają pracę, zdarzenia losowe, wypadki. To wielodzietność wśród rodzin biednych, pogłębiająca problem w odniesieniu do najmłodszych, bo trudno im wyjść później z błędnego koła ubóstwa. To choroby dzieci. I koszty utrzymania, które w ostatnich latach bardzo wzrosły. Najczęściej osobom takim nie wystarcza na zaspokojenie podstawowych potrzeb – kupno jedzenia, kosmetyków, leków, witamin, opłacenie koniecznych wizyt u lekarza, pomoc rehabilitacyjną w przypadku osób z niepełnosprawnościami. Ale to nie tylko brak pieniędzy. To także samotność wielu osób, których odwiedzają jedynie wolontariusze.

Nie tylko prezenty na święta

Pomoc od wielu lat organizuje m.in. Stowarzyszenie Wiosna przez projekt społeczny Szlachetna Paczka. Wbrew nazwie projekt nie polega tylko na robieniu paczek. To szersza współpraca darczyńców i wolontariuszy, którzy pomagają potrzebującym rodzinom.

Jak informuje Anna Gaik, menadżerka ds. PR Stowarzyszenia Wiosna, w Gorzowie w akcji Szlachetnej Paczki bierze udział 15 wolontariuszy, 45 rodzin ma już swoich darczyńców, trzy czekają na wsparcie. W województwie lubuskim jest to już 120 wolontariuszy, pomoc zapewniono 270 rodzinom, a 30 na nią ciągle czeka. W skali kraju na pomoc czeka ponad 1600 rodzin.

- Warto zwrócić uwagę na to, że ostateczną liczbę rodzin w województwie lubuskim i Gorzowie, do których dotrze pomoc w tym roku, poznamy dopiero w Weekend Cudów – 16 i 17 grudnia, bowiem kolejne opisy rodzin odwiedzonych przez wolontariuszy Szlachetnej Paczki i czekających na pomoc pojawią się jeszcze na stronie szlachetnapaczka.pl – dodaje A. Gaik.

Co ważne, rodzina lub osoba zgłaszana do programu Szlachetna Paczka nie może zgłosić samej siebie. Może to zrobić np. sąsiad, lekarz pierwszego kontaktu, pedagog szkolny, pracownik MOPS.

Wszelkie informacje, jak zostać darczyńcą i pomóc potrzebującym rodzinom, a także Raport o Biedzie 2023 znajdują się na stronie www.szlachetnapaczka.pl.

Maja Szanter

Cytaty pochodzą z Raportu o Biedzie zamieszczonego na stronie Szlachetnej Paczki.