Gorzowianie poświęcili tradycyjne potrawy

2024-03-30, Czego dusza zapragnie

W Polsce, jak i w wielu innych krajach o tradycji katolickiej, święta Wielkanocne są okazją do wielu radosnych obrzędów, które często mają korzenie sięgające czasów starożytnych.

Fot. Paweł Kamrad

Jedną z najbardziej charakterystycznych praktyk w okresie Wielkanocy jest święcenie pokarmów, ceremonia łącząca w sobie elementy religijne, społeczne i kulturowe.

Święcenie pokarmów odbywa się w Wielką Sobotę, poprzedzającą zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Jest to moment, w którym wierni przynoszą do kościoła swoje koszyki wypełnione tradycyjnymi potrawami, które zostaną spożyte w czasie wielkanocnego śniadania. Koszyki te często zawierają chleb, jajka, sól, wędliny, chrzan, ciasta i inne potrawy, które są symbolem obfitości i radości.

Podczas obrzędu święcenia pokarmów, zgromadzeni w kościele wierni odsłaniają swoje koszyczki, aby po zmówionej modlitwie kapłan mój pokropić przyniesione potrawy wodą święconą. Jest to moment głębokiej refleksji i wspólnotowego przeżywania wiary, gdzie ludzie zgromadzeni w kościele dziękują Bogu za błogosławieństwo obfitości.

Potoczna nazywana „święconka” jest nie tylko ważnym elementem obrzędowości religijnej, ale także manifestacją kulturowego dziedzictwa i wspólnotowych więzi. Praktyka ta przypomina o wartościach takich jak: wspólnota, hojność, wdzięczność i wzajemna życzliwość, które są istotnymi elementami polskiej tradycji wielkanocnej. Niezależnie od zmian zachodzących w społeczeństwie, tradycja święcenia pokarmów pozostaje niezmiennie ważnym elementem obchodów Wielkanocy, łącząc ludzi w duchu wiary i wspólnoty.

Paweł Kamrad